Een groot deel van de aanvragen die we binnenkrijgen gaat in eerste instantie over techniek. Zo krijgen we regelmatig de vraag welke technische middelen wij kunnen leveren voor cliรซnten die agressief gedrag vertonen. Welke apparatuur is beschikbaar om medewerkers meer veiligheid te kunnen bieden? Hoe logisch deze vraag ook klinkt, meestal zit de beste oplossing niet in techniek maar eerder in goed handelen van de zorg. Daarmee kan heel veel ellende worden voorkomen. Ook is het opvallend om te zien welke relatief makkelijke ingrepen in de directe omgeving van een cliรซnt te realiseren zijn zodat negatieve prikkels worden voorkomen. Om de juiste ingrepen te kunnen doen is het essentieel dat elke medewerker weet wat dementie is en wat er in het brein van de cliรซnt gebeurt. Zie hier de basisgedachte achter Moribus – deskundigheidsbevordering op het gebied van dementie.
Als je als zorgmedewerker meer kennis krijgt van wat er gebeurt in het hoofd van iemand met dementie (en dat is een verzamelbegrip, er zijn vele verschillende vormen van dementie) is het ook makkelijker om te schakelen naar werkbare oplossingen. Deze oplossingen kunnen heel veel verschillende vormen aannemen: van visuele prikkels tot verbale en nonverbale begeleiding, aanpassingen aan de leefomgeving en soms ook techniek. Begrip voor ziektebeeld en gedrag staat voorop, de oplossing volgt dan vanzelf. Wij zien dat dit kwartje bij de zorg is gevallen. Het aantal aanvragen naar onze Moribus dienstverlening neemt dan ook exponentieel toe.
Iedereen wist dat het niet kon, totdat er iemand kwam die dat niet wist – Epictetus
Wij trainen zorgmedewerkers om in te spelen op de gedachtegang en reactiepatronen van mensen met dementie. Dat doen we ook voor ons eigen personeel, want hoe essentieel is het dat onze engineers zelf ook in staat zijn om zich te verplaatsen in de doelgroep waarvoor we het doen.
Zo hoorden we laatst een mooie anekdote van รฉรฉn van onze engineers. Hij moest op locatie op zoek naar de meterkast en werd aangesproken door een bewoner die vroeg wat hij kwam doen. In alle eerlijkheid vertelde onze engineer dat hij op zoek was naar de meterkast omdat hij een storing moest oplossen……vol enthousiasme trok de bewoner onze collega vervolgens mee naar zijn eigen kamer en liet de meterkast zien. Top! Het was alleen niet de meterkast waar onze engineer moest zijn. Toch bedankte de engineer de bewoner voor het aanwijzen van de meterkast en voerde hij hier een korte controle op uit. De bewoner, die bleef kijken, kreeg uitleg over de handeling en ze hadden een kort gesprek over de techniek van de meterkast. Na nogmaals de bewoner bedankt te hebben is de engineer op zoek gegaan naar “de juiste” meterkast.
Dit is slechts รฉรฉn voorbeeld van vele situaties waar je mee in aanmerking komt als je werkt met mensen met dementie. In hun leefwereld is er maar รฉรฉn meterkast en iemand die het tegendeel zou beweren, kletst zwaar uit zijn nek. Een discussie voeren op basis van “logische” argumenten heeft dan ook geen enkele zin. Het is zinvoller om mee te gaan in de belevingswereld van de cliรซnt en aansluiting te vinden bij zijn of haar realiteit. Op deze manier voorkom je veel negatieve prikkels en draag je bij aan het welzijn van een cliรซnt. Moribus geeft je verschillende tools om te oefenen met gedrag en reacties. Het is de eerste stap in een zoektocht naar aansluiten bij de bewoner
Meer weten over Moribus? Klik hier voor meer informatie.
